Obserwacje Lirydów

Obserwacje Lirydów Od 16 do 25 kwietnia aktywny jest rój meteorów o nazwie Lirydy. Rój ten odnotowywano już w starożytnych kronikach - obserwowany był w Chinach ponad 2000 lat temu. Zwiększoną aktywność wykazywał w latach 687, 15 p.n.e. oraz 1040, 1096, 1122 i 1123 n.e. Czasy późniejsze przyniosły wybuch aktywności w roku 1803.

Wtedy to obserwator z USA zanotował w pojawienie się aż 167 Lirydów w ciągu zaledwie 15 minut! Fakt, że Lirydy są regularnym, corocznie występującym rojem został dostrzeżony jednak dopiero w roku 1835 przez L. Arago. W roku 1861 została odkryta kometa Thatcher, która okazała się być ciałem macierzystym Lirydów.

Miejsce z którego pojawiają się meteory z roju Liryd zlokalizowane jest w konstelacji Lutni i nazywane jest radiantem. Radiant znajduje się dokładnie w północnej części gwiazdozbioru Lutni, niedaleko bardzo jasnej gwiazdy Wega.

Obserwacje Lirydów

Jak najlepiej oglądać Lirydy?

Należy się ubrać w odpowiednią ciepłą odzież gdyż kwietniowe noce są jeszcze chłodnawe, wyjść na zewnątrz, najlepiej w miejsce gdzie nie świecą latarnie oraz nie zasłaniają nam nieba budynki. Należy wziąć ze sobą krzesło lub leżak skierować się w stronę wschodnią (północno wschodnią lub wschodnią) i patrzeć prosto do góry. Nie patrzmy bezpośrednio w centrum radiantu, gdyż najlepiej widoczne i stosunkowo jasne meteory pojawiają się w odległości kilkunastu-kilkudziesięciu stopni od niego. Jeśli zobaczysz meteora, przedłuż jego trajektorię wstecz i jeśli będzie wylatywał z radiantu będzie to Liryd.

Aktywność Liryd trwa od 15 do 26 kwietnia. Maksimum występuje zazwyczaj z 21/22 kwietnia a w roku 2006 spodziewać się go można najprawdopodobniej 22 kwietnia 16:30 UT, w sobotę po południu czyli w czasie dość niekorzystnym dla obserwatorów z terenów Polski (długość słoneczna=32.32°).
Analiza roju z ostatnich lat pokazała że moment maksimum zmienia się miedzy 22 kwietnia (8h40m UT), a (19h00 UT) (długość słoneczna=32.00°-32.45°).

Centrum z którego wylatują Lirydy to radiant o współrzędnych RA=271°, DEC=+34°. W tym roku aktywność jaką popiszą się meteory tego roju przewidywana jest na ok 20 zjawisk na godzinę. W obserwacjach tegorocznych nie będzie nam przeszkadzał Księżyc.

Kolejny spektakularny powrót roju miał miejsce w roku 1982. Aktywność sięgnęła poziomu 3-5 zjawisk na minutę. Ostatni wybuch aktywności roju miał miejsce w 1982 roku; obserwatorzy z USA zanotowali wówczas krótkotrwały pik sięgający 90 zjawisk na godzinę.

Obserwacje mogą przynosić bardzo wiele ważnych informacji o pochodzeniu, ewolucji i rozkładzie przestrzennym materii meteoroidowej w Układzie Słonecznym. Aby tak było, muszą być jednak prowadzone w odpowiedni sposób. Nie znaczy to, że wymagają zastosowania skomplikowanego sprzętu. Wręcz przeciwnie: jedną z metod rejestrowania zjawisk meteorowych są obserwacje wizualne, czyli prowadzone okiem nieuzbrojonym. Do ich wykonania potrzebne są właściwie jedynie ciemne niebo, orientacja wśród gwiazdozbiorów oraz... dobre chęci!

Najprostsze obserwacje, prowadzone w okresie aktywności dużego roju, takiego jak Lirydy, mogą polegać tylko na zliczaniu meteorów pochodzących z poszczególnych rojów oraz ocenianiu ich jasności. Aby prawidłowo przyporządkować meteory do roju, należy znać położenie radiantu roju. Radiant to obszar na niebie, z którego zdają się wylatywać meteory.

Odsłony: 14872