Dokładnie 236 lat temu - 23 marca 1779 roku Edward Pigott po raz pierwszy opisał galaktykę M64 (inaczej Galaktyka Czarne Oko) w gwiazdozbiorze Warkocz Bereniki.
Ta piękna, jasna galaktyka spiralna Messier 64, zwana jest często Galaktyką Czarne Oko lub Galaktyką Śpiąca Królewna, z powodu swego teleskopowego wyglądu, przypominającego oko w pełnym makijażu.

M64 znajduje się w odległości około 17 milionów lat świetlnych, w północnym gwiazdozbiorze Warkocza Bereniki (Coma Berenices). Tak naprawdę, również Galaktyka Czerwone Oko byłaby dobrą nazwą dla tej galaktyki na widocznym powyżej, kolorowym złożeniu obrazów z wąsko- i szerokopasmowych filtrów. Olbrzymie obłoki pyłu przysłaniające bliższą stronę centralnego obszaru M64 poprzecinane są sugestywnym, czerwonawym świeceniem wodoru dochodzącym z obszarów formowania gwiazd.

Jednak nie są one jedynymi osobliwymi elementami tej galaktyki. Obserwacje pokazują, że M64 składa się z dwóch, koncentrycznych systemów gwiazd. Jeden znajduje się w wewnętrznym obszarze o średnicy 3 tysięcy lat świetlnych, a drugi rozciąga się do odległości około 40 tysięcy lat świetlnych. Oba układy gwiazd rotują w przeciwnym kierunku. Zapylone oko oraz dziwaczna rotacja są prawdopodobnie wynikiem zderzenia dwóch, różnych galaktyk, które miało miejsce miliard lat temu.

Źródło: APOD
Fot: Martin Pugh