Według najnowszego numeru czasopisma "Nature" duże galaktyki ograbiły bogate w ciemną materię galaktyki karłowate. Najciemniejsze znane nam galaktyki to: Draco, Ursa Minor i Andromeda IX. Należą one do klasy słabych galaktyk karłowatych, które są satelitami naszej Drogi Mlecznej lub bliźniaczej jej Wielkiej Mgławicy w Andromedzie (M31).

U wspomnianych wyżej galaktyk stosunek materii świecącej do tej niewidocznej jest mniejszy od jednego procenta. Jest to zjawisko nietypowe, gdyż u większości normalnych galaktyk stosunek ten wynosi około kilka procent. Jak dotąd było to zagadką dla astrofizyków: jaki związek ma duża ilość ciemnej materii z bliskością dużej galaktyki, w której ciemnej materii jest mniej. Wyjaśnieniem tej zagadki zajął się zespół astronomów pod kierownictwem Lucio Mayera z Uniwersytetu w Zurichu w Szwajcarii, który rozwiązanie tego problemu przedstawił na łamach najnowszego "Nature".

Wg naukowców, galaktyki te powstały wcześniej od innych galaktyk karłowatych jako obiekty zbudowane głównie z gazu. Szybko stały się one satelitami Drogi Mlecznej lub M31.
Proces ten miał miejsce ponad 10 miliardów lat temu, a ogrzewanie tego gazu przez ultrafioletowe promieniowanie tła spowodowało, że był on bardzo luźno związany. To z kolei było przyczyną jego usuwania poprzez procesy pływowe związane z dużą galaktyką macierzystą. Usunięcie gazu spowodowało pozostanie w galaktyce głównie nielicznych i utworzonych wcześniej gwiazd otoczonych przez masywne i nie tak łatwe do oderwania halo ciemnej materii. Tak więc dowody przedstawione przez zespół Lucio Mayera wyjaśniają obie zagadki tych galaktyk karłowatych.