Naukowcy stosując wysokoprecyzjną planetarną metodę radarową pierwszy raz odkryli, że najskrytsza planeta Merkury prawdopodobnie ma roztopiony rdzeń. Rozwiązali w ten sposób tajemnicę, która intrygowała naukowców ponad trzy dziesięciolecia.
Odkrycie dokonane przez Roberta C. z National Science Foundation's Byrd Green Bank Telescope w Wirginii Zachodniej i Arecibo Observatory w Portoryko, i NASA/Jet Propulsion Laboratory w Californii, jest ważnym krokiem w kierunku lepszego rozumienia powstawania i rozwoju planet.
"Od dłuższego czasu myśleliśmy, że musielibyśmy przeprowadzić lądowanie statku kosmicznego na Merkurym aby dowiedzieć się czy jego rdzeń jest solidny czy roztopiony. Teraz mamy odpowiedź dzięki użyciu naziemnych teleskopów" mówi Jean-Luc Margot, z Cornell University, kierownik zespołu, który przedstawił te spostrzeżenia w majowym 4 numerze czasopisma Nauka.
Merkury jest jedną z najmniej zbadanych i zrozumianych planet w naszym Układzie Słonecznym. Jego odległość od Słońca stanowi 1/3 odległości Ziemi od Słońca, a jego masa tozaledwie 5,5% masy Ziemi. Tylko około połowa powierzchni Merkurego została sfotografowana przez statek kosmiczny, Mariner 10 w 1974 roku.
Mariner 10 odkrył również, że Merkury ma słabe pole magnetyczne. To odkrycie pobudziło naukową debatę o rdzeniu planety. Naukowcy zwykle twierdzą, że pole magnetyczne skalistej planety jest spowodowane przez elektromagnetyczną prądnicę w roztopionym rdzeniu. Jednakże, Merkury jest tak mały, że większość naukowców twierdziła, że jego rdzeń ostygł i zestalił się dawno temu.
"To, czy rdzeń jest roztopiony lub solidny zależy od budowy i składu chemicznego rdzenia. Ta chemiczna kompozycja może dostarczać ważnych informacji o procesach zachodzących w formowaniu planety", mówi Margot.
Odpowiadając na to pytanie, naukowcy wprowadzili w życie pomysłową metodę wysokoprecyzyjną, w której wysłali silny promień fal radiowych aby odbiły się o Merkurego. Wtedy otrzymali i dokonali rozbioru sygnałów z naziemnych radioteleskopów. Podczas gdy podobne systemy radarowe zostały kiedyś użyte do planetarnych map powierzchni, ta metoda zmierzyła okres w jakim Merkury kręci się wokół własnej osi.
Kluczem do rozwiązania zagadki, czy rdzeń Merkurego jest roztopiony czy nie jest 21 obserwacji, w których zostały zmierzone minimalne zmiany tempa obrotu planety. Wykorzystując rozumienie grawitacyjnych konsekwencji Słońca dla planety, zdali sobie sprawę, że niewielkie zmiany jego tempa obrotu byłyby podwójne jeśli rdzeń jest ciekły niż jeśli Merkury miałby solidną budowę.
"Zmiany tempa obrotu Merkurego, które zmierzyliśmy najlepiej to wyjaśniają, że rdzeń jest przynajmniej częściowo roztopiony. Mamy 95 procent pewności w tym stwierdzeniu", mówi Margot.
Oprócz mierzenia tempa obrotu Merkurego zespół dokonał również najlepszych pomiarów z ustawienia w prostej linii osi obrotu planety, jakie zostały kiedykolwiek zrobione.
Źródło: astronomy.com