Teraz, gdy jasny Księżyc zniknął z wieczornego nieba jest to odpowiedni moment na skierowanie naszej uwagi na jeden z najbardziej niezwykłych obiektów na niebie będący nad naszymi głowami w tym tygodniu pomiędzy 7:30 a 8:00 p.m.

Ten obiekt nazwany przez perskiego astronoma Abd-al-Rahman Al-Sufi jako "mała chmura" został opisany w jego książce "Book of Fixed Stars in 964 A.D." Znawca w zakresie nazewnictwa gwiazd, Richard Hinckley Allen, poinformował, że obiekt ten pojawia się na holenderskiej mapie gwiazd od roku 1500.

Wtedy, nakierować lornetkę na Alpheratz, najjaśniejszą gwiazdę, która jest na północnym rogu "kwadratu". Następnie należy poruszać się w kierunku wschodnim i tam znaleźć jasną gwiazdę Mirach. Niedaleko niej znajdziemy "małą chmurę". To będzie nasze miejsce postoju :)
Dziś znamy to jako Wielką Galaktykę Andromedy.
Simon Marius dostał pierwsze wyniki obserwacji tego obiektu w grudniu z 1612. Przedstawił mgławicę jako niejasny blask "jak świeca przeświecająca przez rogowe okno z latarni".

Nawet dziś, lornetka i teleskopy ukazują tą "chmurę" jak gładką, owalną i niewyraźną plamę, która stopniowo rozjaśnia się w środku aby uwidocznić gwiaździste jądro. Jest ona owalna ponieważ ze swojego punktu obserwacyjnego oglądamy ją z boku, ale faktycznie, jest to niemal koliste, płaskie i spiralne nagromadzenie chmur gwiazdorskich. Światło z tej "małej chmury" jest w rzeczywistości całkowitym nagromadzeniem się światła z więcej niż 400 miliardów gwiazd.

Źródło: www.photomeeting.de

W katalogu Messiera galaktyka Andromedy nosi nazwę M 31. Obecnie odległość do M31 szacuje się na 2,9 mln lat świetlnych a jej średnica ma 200 000 lat świetlnych. M31 jest prawie dwukrotnie większa od Drogi Mlecznej (średnicę szacuje się na 250 tyś. lat świetlnych), jednak ma dużo niższą gęstość, a jej masa stanowi ok 65% masy naszej galaktyki. M31 wraz ze znanymi obecnie jedenastoma małymi galaktykami tworzy podgrupę Grupy Lokalnej. Najbardziej znane (i łatwe w obserwacji) obiekty tej grupy to M32 i M110 - dwie karłowe galaktyki eliptyczne).

Patrząc na Mgławicę Andromedy jest jeden bardzo wystarczający powód dlaczego ta przepaska światła jest bardzo słaba dla nieuzbrojonego oka. Obserwując obiekt należy wziąć pod uwagę, że to światło rozchodziło się jakieś 2.5 milionów lat zanim dotarło do naszego oka, przebywało cały ten czas przy wspaniałej prędkości 671 milionów mil na godzinę. Światło, które teraz z niej dostajemy jest starsze od Piramid o co najmniej 480 lat.

Ostatnio odkryto, że galaktyka ma...dwa jądra. Przypuszcza się, że mniejsza galaktyka zderzyła się z tym spiralnym gigantem i została przezeń pochłonięta.

M31, podobnie jak M33 ma dużą powierzchnię, i jest najlepiej widoczna przy stosunkowo małych powiększeniach. Jest również doskonałym obiektem do astrofotografii. Do wykonania pięknych zdjęć M31 wystarczy zwykły aparat, czuły film i prosty montaż paralaktyczny. Już kilkuminutowa ręcznie prowadzona ekspozycja powinna wystarczyć, aby na kliszy uwiecznił się ten daleki świat.

Źródło: www.space.com