Czy kiedykolwiek zastanawialiście się dlaczego większość gwiazdozbiorów na niebie jest powiązana z konkretnymi porami roku? Dlaczego obserwatorzy na północnej półkuli podziwiają Oriona jedynie w mroźne zimowe miesiące. Dlaczego wiosną obserwujemy konstelację Lwa, a latem to gwiazdy Skorpiona dominują na niebie wraz z wielkim kwadratem Pegaza?

Oglądając nocne niebo od zmierzchu do świtu zauważymy, że niektóre gwiazdy pojawiają się za wschodnim horyzontem, przechodzą przez całe niebo podczas nocy, aby ostatecznie zniknąć pod zachodnim horyzontem. Nie powinno to jednak dziwić gdyż Słońce robi dokładnie to samo w dzień. W miarę upływu czasu zauważymy jednak różnice.

Gwiazdy znajdujące się nisko nad zachodnim horyzontem podczas wczesnych godzin wieczornych, mogą w ciągu kilku tygodni, znikać całkowicie z naszego widoku, a ich miejsca zostaną zajęte przez gwiazdy znajdujące się wyżej na niebie kilka tygodni wcześniej. Tak naprawdę, to wydawałoby się, że w miarę upływu czasu, wszystkie gwiazdy stopniowo przesuwają na zachód podczas gdy nowe pojawiają się nad wschodnim horyzontem aby zająć ich miejsca.

Jeżeli zsynchronizujemy nasze zegary używające ruchów gwiazd jako odniesienia to odkryjemy, że Ziemia nie obraca się wokół własnej osi w ciągu 24 godzin, a cztery minuty krócej, dokładnie w 23 godziny i 56 minut. Według tego gwiazdy wschodzą, przemierzają niebo i zachodzą cztery minuty wcześniej każdej nocy. Można to sprawdzic samemu wykonując pewien prosty eksperyment.

W bezchmurny wieczór należy wybrać sobie jakąś znaną nam gwiazdę i połączyć ją linią z dowolnym punktem (np. słupem telefonicznym czy dachem sąsiadów). Sprawdzić dokładny czas, w którym gwiazda bezpośrednio ustawiła się w szeregu z tym punktem. Nastepnej nocy, dokładnie w tym samym czasie należy stanąć w tym samym miejscu i okaże się, iż dana gwiazda przesunęła się trochę w prawo (na zachód) z pozycji, którą zajmowała noc wcześniej. Jeżeli przyjdziemy cztery minuty wcześniej to gwiazda będzie dokładnie w tym miejscu, w którym była dzień wcześniej.

Powodem tego zjawiska jest fakt, iż Ziemia ciągle porusza się na orbicie wokół Słońca. W wyniku tego gwiazdy pojawiają się na wschodzie i znikają na zachodzie. Pojawią się one rok po tym, gdy Ziemia okrąży Słońce i wróci na swoje poprzednie miejsce.

Pozostaje tylko jedno pytanie: Jeżeli obrót Ziemi wokół własnej osi trwa 23 godziny i 56 minut, to dlaczego twierdzimy, że doba ma 24 godziny?

Astronomowie wprowadzili specjalne zegary przystosowane do odmierzania czasu według gwiazd. Ten astronomiczny zegar odmierza czas gwiazdowy. Zegar taki chodzi o 4 minuty szybciej od naszego zwykłego zegarka. Gdybyśmy stosowali zegar gwiazdowy to Słońce górowałoby na niebie kilka razy dokładnie w samo południe, ale kiedy indziej o północy, albo jeszcze podczas innej dziwnej godziny. Ponieważ jesteśmy przyzwyczajeni, że budzimy się podczas gdy jest jasno, a idziemy spać gdy się ściemnia, więc astronomowie wprowadzili zegar słoneczny, który pasuje do naszego trybu życia.Jednak zegar słoneczny jest wyimaginowany i powoduje odstępstwa od prawdziwego położenia Słońca na niebie w ciągu roku. Ale matematycznie rzecz biorąc zegar słoneczny doskonale utrzymuje dobę 24 godzinną.

Źródło: www.space.com