Pierwsza połowa maja to idealny okres do obserwacji Merkurego. Jest on najbliższą Słońcu planetą, przez co stanowi trudny obiekt do obserwacji. Oddala się on na niebie od Słońca na maksymalną odległość jedynie 28°. Jest więc widoczny krótko po zachodzie i przed wschodem naszej dziennej gwiazdy.

Często problemem może być samo odnalezienie planety. Pomocne mogą tu być dobra lornetka, a także czerwony lub pomarańczowy filtr, który zwiększy kontrast pomiędzy tłem nieba i planetą. Zmniejszy on także nieco wpływ turbulencji atmosferycznych.

Obecnie Merkury znajduje się po wschodniej stronie słońca, czyli w tzw. elongacji wschodniej (dzięki temu można widzieć go wieczorem). Największą odległość kątową od naszej gwiazdy dziennej (maksymalną elongację) - prawie 22 stopnie - planeta osiągnie 14 maja. Przez cały miesiąc planeta będzie znajdować się w gwiazdozbiorze Byka.

Merkury w maksimum swojego blasku jest jaśniejszy od najjaśniejszych gwiazd na niebie. Pomimo tego wielu ludzi nigdy nie widziało go na oczy. Podobno zaliczał się do nich nawet sam Mikołaj Kopernik.
Największą jasność Merkury będzie mieć na początku miesiąca (ponad -1 magnitudo). W momencie maksymalnej elongacji - tylko 0,5 magnitudo. A 25 maja, pod koniec okresu widoczności - zaledwie +2 magnitudo.

Bardzo dobrym okresem do obserwacji Merkurego w tym roku są okolice 11 maja. Na obserwacje najlepiej wyjść wczesnym wieczorem i wypatrywać dość jasnej planety około godziny po zachodzie Słońca mniej więcej 10-11 stopni nad północno-zachodnim horyzontem.

Dysponując teleskopem o powiększeniu około 100 razy możemy próbować dojrzeć tarczę planety i jej fazy. Tarcza Merkurego ma obecnie średnicę 8 sekund łuku, a jej faza zmniejsza się po kwadrze. Warto także zwrócić uwagę na zbliżenie Marsa z Księżycem 10 maja. O godz. 21.29 - godzinę przed zachodem Księżyc (3%) znajdzie się w odległości 2,3° od Merkurego (-0,3 mag).