Kometa Lulin może okazać się największą atrakcją lutowego nieba. Została odkryta 11 lipca 2007 roku w Chinach. Niebawem rozpocznie się najlepszy okres do jej obserwacji. 24 lutego kometa osiągnie na ziemskim niebie największą jasność, która wyniesie od 4 do 6 magnitudo, a więc będzie się znajdować na granicy widzialności gołym okiem.
Jej odległość od naszej planety wyniesie 0,41 jednostki astronomicznej. Dzień wcześniej ta nieokresowa kometa znajdzie się w odległości zaledwie 1 stopnia od Saturna.
Do jej obserwacji potrzebna będzie jednak lornetka, ponieważ przebywając na obszarach oświetlonych niebo będzie na tyle jasne, że zobaczenie komety będzie bardzo utrudnione. Najlepiej wybrać się poza obszar zabudowany, gdzie w całkowitych ciemnościach kometę zobaczyć będzie o wiele łatwiej. Wystarczy tylko wtedy spojrzeć bardzo nisko na południowo-wschodni horyzont przez wschodem Słońca.
Komety są jednak ciałami niebieskimi, które potrafią sprawić niespodziankę, szczególnie dotyczącą swojej jasności. Rozbłysnąć o kilka wielkości gwiazdowych... bądź o podobną wielkość przygasnąć. Lulin zaliczana jest to komet nieokresowych, czyli takich, które obserwowane są przez człowieka po raz pierwszy. Obiegają Słońce w okresie dłuższym niż 200 lat, a być może w ogóle już nie powracają.
Kilka dni temu kometa została sfotografowana przez Franka Pino, twórcę obserwatorium INO mieszczącego się w Arizonie, w Stanach Zjednoczonych. Przy dobrych warunkach obiekt można zaobserwować także gołym okiem.
Kometa Lulin może okazać się największą atrakcją lutowego nieba.
Została odkryta 11 lipca 2007 roku w Chinach. Niebawem rozpocznie się najlepszy okres do jej obserwacji. 24 lutego kometa osiągnie na ziemskim niebie największą jasność, która wyniesie od 4 do 6 magnitudo, a więc będzie się znajdować na granicy widzialności gołym okiem. Jej odległość od naszej planety wyniesie 0,41 jednostki astronomicznej. Dzień wcześniej ta nieokresowa kometa znajdzie się w odległości zaledwie 1 stopnia od Saturna.
Do jej obserwacji potrzebna będzie jednak lornetka, ponieważ przebywając na obszarach oświetlonych niebo będzie na tyle jasne, że zobaczenie komety będzie bardzo utrudnione. Najlepiej wybrać się poza obszar zabudowany, gdzie w całkowitych ciemnościach kometę zobaczyć będzie o wiele łatwiej. Wystarczy tylko wtedy spojrzeć bardzo nisko na południowo-wschodni horyzont przez wschodem Słońca.
Komety są jednak ciałami niebieskimi, które potrafią sprawić niespodziankę, szczególnie dotyczącą swojej jasności. Rozbłysnąć o kilka wielkości gwiazdowych... bądź o podobną wielkość przygasnąć.
Lulin zaliczana jest to komet nieokresowych, czyli takich, które obserwowane są przez człowieka po raz pierwszy. Obiegają Słońce w okresie dłuższym niż 200 lat, a być może w ogóle już nie powracają.
Kilka dni temu kometa została sfotografowana przez Franka Pino, twórcę obserwatorium INO mieszczącego się w Arizonie, w Stanach Zjednoczonych. Przy dobrych warunkach obiekt można zaobserwować także gołym okiem.
Teleskop, dzięki któremu uzyskano zdjęcie, to w pełni zautomatyzowany, zdalny instrument obserwacyjny, który wykorzystywany jest w większości do celów edukacyjnych. Z instrumentu korzystają także polscy uczniowie i nauczyciele współpracujący z programem EU-HOU.
Obecnie kometa nie dość, że jaśnieje, to świeci też coraz wyżej nad horyzontem. W maksimum swojego blasku, pod koniec lutego, będzie widoczna tuż obok Regulusa, najjaśniejszej gwiazdy konstelacji Lwa. Wtedy też będzie bez problemów widoczna prawie całą noc, a warunki do jej obserwacji będą idealne, bo pokrywają się z nowiem Księżyca.
Pod koniec lutego, wieczorem obejrzymy kometę około 25 stopni nad wschodnim horyzontem, a o północy obiekt będzie górował na wysokości 50 stopni. Trudno wymarzyć sobie lepsze warunki do obserwacji.
Przydatne linki:
Aktualne parametry orbity
http://ssd.jpl.nasa.gov/sbdb.cgi?ID=dK07N030
Aktualna jasność komety w oparciu o obserwacje
http://www.aerith.net/comet/catalog/2007N3/2007N3.html