Miesięczne mapy nieba – marzec

Miesięczne mapy nieba – marzec - AstronomiaO naszej normalnej godzinie obserwacji w marcu prawie wszystkie gwiazdozbiory zimowe przekroczyły już południk i zbliżyły się do horyzontu na zachodzie. Mimo to pozostało z nich jeszcze wiele: Kastor i Polluks, obie gwiazdy główne Bliźniąt, leża tuż za południkiem, nieco niżej znajduje się Procjon w Małym Psie, a najważniejszy gwiazdozbiór zimowy, Orion, znajduje się już jednak na południowym zachodzie.

Gwiazdy tworzące jego ramiona nazywają się Betelgeuse i Bellatrix, z gwiazd stanowiących jego stopy bardziej znana jest nazwa prawej: Rigiel, a między nimi świecą trzy gwiazdy tworzące pas. Ponad nimi w prawo widzimy Byka z Aldebaranem. W prawo poniżej Oriona znajduję się Hiady, a nieco dalej Plejady. Dość wysoko na zachodzie znajduje się Capella w Woźnicy. Gwiazdy: Syriusz - Procjon - Polluks - Capella - Aldebaran - Rigiel tworzą sześciokąt zimowy. Mniej rzuca się w oczy Zając poniżej Oriona. Dostrzegalny jest Jednorożec między Bliźniętami, Orionem, Wielkim i Małym Psem oraz Erydanem, „Rzeką Podziemi”, który tylko częściowo wyłania się sponad horyzontu. Wysoko na południu znajduje się Rak, który zawiera tylko słabsze gwiazdy, lecz obok nich gromadę gwiazd Praesepe (Żlobek). Gromada ta jest widoczna jako mglista plamka. Nisko nad horyzontem znajduje się na południu Rufa (Puppis).

 

Na wschodzie możemy już podziwiać część gwiazdozbiorów wiosennych. Większość z nich znajduje się  jednak jeszcze bardzo blisko horyzontu. Spica, główna gwiazda Panny, wschodzi tylko w południowej Europie. Natomiast wyraźny i efektownie widoczny jest Lew, który jest już  wysoko nad horyzontem na wschodzie do południowego wschodu.

 

Miesięczne mapy nieba – marzec - Astronomia

Również Wolarz (Bootes) jest już widoczny nisko nad horyzontem w kierunku ENE. Łatwo możemy rozpoznać jego główną gwiazdę, Arktura przedłużając dyszel wielkiego Wozu w dół. Wielki wóz stoi jeszcze wysoko na północnym zachodzie. Dopełnieniem jest Hydra, jej głowa znajduje się tuż poniżej Raka, a więc w kierunku prawie południowym. Gwiazdą główną Hydry jest Alfard. Hydra wije się w dół aż do horyzontu w kierunku ESE, a jej ogon jeszcze nie wzeszedł. Tuz nad horyzontem w kierunku ESE można oglądać w południowej Europie Kruka. Widoczne są również Psy Gończe w kierunku ENE pośrodku między horyzontem i zenitem, oraz Warkocz Bereniki między Lwem a Wolarzem.

Pozostałe jeszcze gwiazdozbiory jesienne to Andromeda widoczna nad horyzontem na  północnym zachodzie. To samo odnosi się do Trójkąta Północnego, Barana i północno-wschodniej części Wieloryba.

Przy spojrzeniu w kierunku NNE rzuca się w oczy, że wielki Wóz znajduje się wysoko na niebie z kołami w znacznym stopniu zwróconymi do góry. Wkrótce osiągnie on najwyższe położone prawie pionowo nad nami. Niektóre gwiazdy Wielkiej Niedźwiedzicy, do której zalicza się Wielki Wóz, osiągnęły już południk. Mały Wóz ( Mała Niedźwiedzica) znajduje się teraz na prawo od Gwiazdy Polarnej. W prawo wije się poniżej niej Smok. W środkowej i północnej Europie na północy tuz nad horyzontem widać jeszcze Deneba w Łabędziu, jednak dla obserwatorów w południowej Europie gwiazda ta już zaszła. Natomiast w całej Europie widać Cefeusza, który akurat osiągnął swoje najniższe położenie nad horyzontem w kierunku północnym; nieco dalej od niego znajduje się Kasjopea. Dobrze widoczny jest również Perseusz, który znajduje się na północnym zachodzie na połowie wysokości między horyzontem a zenitem.

Droga Mleczna wychodzi na południu nad horyzont i rozciąga się przez obszar gwiazdozbiorów zimowych. Świeci tam stosunkowo słabo, a najmniejsza jasność osiąga w obszarze gwiazdozbiorów Byka i Woźnicy. Jednak w miarę zbliżania się ku widnokręgowi na północy w okolicy Deneba w Łabędziu jej jasność stopniowo wzrasta.

Miesięczne mapy nieba – marzec - Astronomia

Źródło: Joachim Herrmann "Gwiazdy"

Odsłony: 18044
Kategoria: