W czwartek 17 września o godzinie 11.42 naszego czasu Uran znajdzie się w opozycji do Słońca. W związku z tym najbliższe noce to dobry czas na obserwację tej planety.

Opozycja to moment, w którym Słońce, Ziemia i Uran ustawiają się w jednej linii. Uran w tym czasie wschodzi o zachodzie Słońca, góruje o północy i zachodzi o wschodzie Słońca, czyli jest widoczny całą noc. Jego blask wynosi obecnie 5,7 wielkości gwiazdowej, czyli jest na granicy widoczności gołym okiem na ciemnym niebie.
Blask Urana nie jest jednak stały i zmienia się na skutek jego zmiennej odległości od Ziemi i od Słońca. Z powierzchni naszej planety najlepiej obserwować go podczas tzw. opozycji. Średnica tarczy planety wynosi niespełna 4 sekundy łuku.

Uran świeci obecnie w gwiazdozbiorze Ryb, blisko granicy z gwiazdozbiorem Wodnika około 1,75 stopnia na północny zachód od gwiazdy 20 Psc. Wieczorem dojrzymy go około 20 stopni nad południowo-wschodnim horyzontem. Najlepiej na obserwacje wyjść jednak w okolicach północy. Wtedy to Uran świeci dokładnie na południu, prawie 40 stopni nad horyzontem.

W amatorskim teleskopie Uran prezentuje się jako zielonkawa tarczka. Jego identyfikację ułatwi fakt, że znajduje się on blisko czterech widocznych przez lornetkę gwiazd (o jasnościach około 7 magnitudo), tworząc razem z nimi literę W. Z satelitów Urana amatorskim obserwacjom dostępne są dwa – Titania i Oberon; aby je dostrzec, należy się zaopatrzyć w teleskop o średnicy co najmniej 30 cm. Osobom niewprawnym odnalezienie Urana wśród tysięcy gwiazd może przysporzyć trudności: należy wcześniej zapoznać się z aktualną pozycją planety na niebie.