Miesięczne mapy nieba – grudzień

Miesięczne mapy nieba – grudzień - AstronomiaGrudzień należy właściwie do jesieni. Dlatego w naszej podanej porze obserwacji gwiazdozbiory zimowe nie zajmują jeszcze w tym miesiącu dominującej pozycji.

Gdy spojrzymy na południe lub na południowy zachód, to zobaczymy tam jeszcze zebrane gwiazdozbiory jesienne. Wysoko w kierunku SSW rozpoznajemy kwadrat Pegaza, do którego przylega z lewej rozciągnięty łańcuch gwiazd Andromedy. Ostatnia gwiazda Andromedy, Alamah, znajduje się akurat na południku. W górnej części Andromedy widzimy podłużną rozmytą plamkę, Mgławicę Andromedy. Jest to prawie najodpowiedniejszy czas na jej wyszukanie ponieważ położona jest w zenicie. Poniżej Andromedy znajdują się Trójkąt i Baran. Nie rzucają się w oczy Ryby i Wodnik. Składają się na nie słabsze gwiazdy, a postaci są zupełnie nieprzejrzyste.

Z  Koziorożca, gwiazdozbioru wczesnej jesieni, w kierunku WSW wystaje jeszcze nad horyzont tylko ogon. Wyraźniej widać za to na południu Wieloryba złożonego z nieco jaśniejszych gwiazd, z których wyróżnia się Deneb Kaitos. Uwagę zwłaszcza mieszkańców południowej Europy, zwracają jesz-cze na horyzoncie na południu Piec i Rzeźbiarz. Można tam również wykryć nisko na południowym zachodzie Fomalhauta, główną gwiazdę Ryby Południowej. Nisko na południu można także zobaczyć część Feniksa.

Niższą część nieba w kierunku SSE zajmuje Erydan, „Rzeka świata podziemnego". Na zachodzie i północnym zachodzie odnajdujemy ponadto kilka gwiazdozbiorów letnich. Nie można już dobrze rozpoznać tak zwanego trójkąta letniego. Podczas gdy Altair w Orle już zaszedł, to uda się jeszcze odnaleźć pozostałe gwiazdy, Wegę w Lutni i Deneba w Łabędziu. Łabędzia można sobie również wyobrazić jako „Krzyż Północy", który w obecnym położeniu stoi pionowo. U góry krzyża znajduje się Deneb, u podstawy Albireo. Na wschodzie znajdują się gwiazdozbiory zimowe. Najbardziej rzuca się w oczy Orion z gwiazdami Betelgeuse I Bellatrix tworzącymi jego barki, trzema prawie jednakowo jasnymi gwiazdami pasa i dwiema gwiazdami stóp; prawa ma nazwę Rigel. Linia pasa leży prawie dokładnie na równiku gwiazdowym.

Przedłużając pas Oriona do góry trafimy na Aldebarana, najjaśniejszą gwiazdę Byka, w którego sąsiedztwie znajdują się obie gro-mady gwiazd, Hiady i Plejady. W lewo od nich znajduje się Woźnica z gwiazdą główną Capellą. Nieco niżej w kierunku ENE znajdują się Bliźnięta z Kastorem I Polluksem, Tuż nad horyzontem widzimy Procjona w Małym Psie, natomiast Wielki Pies jest jeszcze niewidoczny. Jego główną gwiazdę, Syriusza, można znaleźć przedłużając pas Oriona w lewo w dół. Gwiazda ta jest już widoczna tuż nad horyzontem w kierunku ESE tylko dla obserwatorów w południowej Europie, a w środkowej i północnej wschodzi trochę później.

Miesięczne mapy nieba – grudzień - Astronomia

Spośród gwiazdozbiorów okołobiegunowych Wielka Niedźwiedzica (Wielki Wóz) znajduje się na północy nisko w kierunku ENE. Dyszel Wielkiego Wozu zwrócony jest nieco w lewo w dół. Przy obserwacji w południowej Europie jest nawet możliwe, że ostatnia gwiazda dyszla chowa się pod horyzontem. Mała Niedźwiedzica (Mały Wóz) znajduje się w lewo I poniżej Gwiazdy Polarnej. W obszarze między ostatnio wymienionymi gwiazdozbiorami widoczny jest Smok. Bardzo wysoko na północy znajduje się Kasjopea, która teraz ma postać odwróconej litery M. W lewo poniżej odnajdujemy Cefeusza, a z prawej strony Kasjopei Perseusza z jego główną gwiazdą, Algenibem Na północnym wschodzie w połowie wysokości między horyzontem a zenitem znajduje się ponadto gwiazdozbiór Rysia, ułożony z dość słabych gwiazd.

Droga Mleczna biegnie od horyzontu w kierunku WNW w górę poprzez gwiazdozbiór Łabędzia, a stamtąd dalej poprzez Cefeusza, Kasjopeę, Perseusza, Woźnicę, Byka, Oriona zniża się do horyzontu w kierunku ESE. Jest ona w miarę dobrze widoczna tylko w części zachodniej, szczególnie w Łabędziu, a na wschodzie jest dość blada; najmniejszą jasność osiąga w obszarze gwiazdozbiorów Woźnicy i Byka. Miejsca najjaśniejsze położone w gwiazdozbiorach Strzelca, Tarczy Sobieskiego i Skorpiona leżą pod horyzontem.

Źródło: Joachim Herrmann "Gwiazdy"

Odsłony: 13696
Kategoria: