Paczyński Bohdan - urodził się 8 lutego 1940 roku w Wilnie. Studiował na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie uzyskał stopień doktora w roku 1964 a następnie stopień docenta. W roku 1979 został profesorem. W latach 1962-1982 związany z Instytutem Astronomii, późniejszym (od 1975 r.) Centrum Astronomicznym im. Mikołaja Kopernika w Warszawie. W 1962 roku odkrył swoją pierwszą kometę a w następnych latach stał się odkrywcą jeszcze trzech innych. Światowe uznanie przyniosły mu teoretyczne prace poświęcone ewolucji gwiazd - zwłaszcza gwiazd podwójnych, oraz dyskom akrecyjnym. Przedmiotem jego zainteresowań były także gwiazdy zmienne oraz mgławice planetarne. Jako jeden z pierwszych postulował, dziś już potwierdzoną tezę o kosmologicznych odległościach bursterów gamma. Zaproponował także wykorzystanie zjawiska mikrosoczewkowania grawitacyjnego w detekcji obiektów MACHO (Massive Compact Halo Objects) obecnych w halo Galaktyki. Przewodniczył m.in. projektom OGLE (Optical Gravitational Lensing Experiment) oraz fotometrycznemu przeglądowi nieba ASAS (All Sky Automated Survey). W 1982 roku otrzymał nagrodę Fundacji Alfreda Jurzykowskiego. Od roku 1982 do dziś związany z Uniwersytetem w Princeton, USA. Jest uważany, za najpoważniejszego z polskich kandydatów do Nagrody Nobla. Jego imię nosi planetoida 11755 Paczyński. W 1996 roku otrzymał prestiżową nagrodę Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej.

Zmarł 19 kwietnia 2007 r. w Princeton.