Öpik Ernst- urodził się 23 października 1893 roku w Kundzie. Öpik ukończył gimnazjum w Tallinie a później wyższe studia na Carskim Uniwersytecie w Moskwie. W 1916, po 4 latach spędzonych w Obserwatorium Moskiewskim, mianowano go dyrektorem Wydziału Astronomicznego w Taszkiencie (Uzbekistan). W roku 1921 podjął pracę w obserwatorium astronomicznym w Tartu (Estonia), którą kontynuował aż do roku 1944, i którą przerwał jedynie dla badań w Harvard College Observatory w latach 1930-1934. Podczas tych badań zgłosił propozycję istnienia rozległej, kulistej chmury komet, otaczającej Układ Słoneczny. Zauważył też, że komety mogą być „wybijane” z chmury przez grawitację mijającej je gwiazdy, co powodowałoby ich wędrówkę po orbicie przechodzącej przez wnętrze Układu Słonecznego. W 1944 roku został profesorem nadzwyczajnym uniwersytetu w Hamburgu w Niemczech a w rok później został profesorem i rektorem estońskim Niemieckiego Uniwersytetu Bałtyckiego. Za dokonania w dziedzinie astronomii otrzymał złoty medal Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego. Öpik był bez wątpienia jednym z najwybitniejszych astronomów swojego pokolenia, znanym ze swoich szerokich zainteresowań, obejmujących, prócz astronomii, także inne nauki fizyczne. Kilka z jego najważniejszych dokonań to: skonstruowanie hipotezy istnienia odległego okołosłonecznego obłoku materii jako miejsca pochodzenia komet Układu Słonecznego; pierwsze dokładne wyznaczenie odległości do pozagalaktycznego obiektu (Messier 31) w 1922. Zmarł w 1985 roku.