Od prawie 400 lat ciemne plamy na Słońcu fascynują astronomów. Odkrył je już Galileusz, a w czasach nowożytnych w 1611 roku ich obecność potwierdził Johannes Fabricius. Plamy słoneczne to obserwowane w fotosferze słonecznej ciemne obszary o rozmiarach od kilkuset do 100 tys. km. Wiadomo, że plamy to miejsca, które są o około 2 tys. stopni Celsjusza chłodniejsze od otoczenia. Ich geneza jest jednak jak dotąd tajemnicą. Plamy występują zwykle parami, w trakcie obrotu Słońca ze wschodu na zachód. Typowa duża plama słoneczna ma w centrum tzw. cień, otoczony przez jaśniejszy obszar zwany półcieniem. Palmy istnieją nie dłużej niż, przez kilka miesięcy a wiele z nich zaledwie kilka dni.