Baran

Baran jest oficjalnie pierwszym gwiazdozbiorem zodiakalnym. W mitologii jest to baran o złotym runie, posłany przez Merkurego (Hermesa) na pomoc dwojgu dzieciom króla Teb, które chciała zabić zła macocha.

Baran ten mógł latać, niósł więc oboje dzieci bezpiecznie, dopóki dziewczynka Helle nie straciła równowagi i zginęła, spadłszy do cieśniny zwanej teraz Hellespont. Chłopiec Phryxus bezpiecznie dotarł do miejsca przeznaczenia, gdzie złożył baranka w ofierze Zeusowi, a jego cudowne runo zawiesił na drzewie w gaju Aresa. Wspomnienie o złotym runie stało się kanwą jednej z najpiękniejszych opowieści greckich o wyprawie Argonautów, a baranek do dziś przypomina o tej historii, pasąc się na niebie jako konstelacja Barana.

Baran

 

Baran to niewielka konstelacja nieba północnego, zajmująca obszar ok. 440 stopni kwadratowych i zawierająca blisko 50 gwiazd widocznych gołym okiem. Otoczona jest przez gwiazdozbiory Trójkąta, Ryb, wieloryba, Byka i Perseusza. Cztery najjaśniejsze gwiazdy konstelacji Barana noszą nazwy: Hamal, Sheratan, Mesarthim i Botein. Nazwa najjaśniejszej gwiazdy – Hamala – po arabsku oznacza owcę.
Pięknym obiektem dla lornetki jest gwiazda gamma (Mesarthim), która z leżącą obok niej gwiazdą wydaje się być układem podwójnym. W rzeczywistości są one oddalone od siebie o dwadzieścia cztery lata świetlne, toteż absolutnie nie mogą stanowić układu dwu gwiazd wzajemnie się przyciągających (czyli układu fizycznie podwójnego).

Gwiazdozbiór Barana leży pod Andromedą. Nie jest zbyt okazały, lecz odnajdziemy go za pomocą trójki gwiazd: alfa, beta i gamma Ari. Przez teleskop łatwo tu dostrzec spiralna galaktykę NGC 772, o jasności tuz poniżej 10 mag.

Odsłony: 9373