Niebo w kwietniu 2015

Niebo w kwietniu 2015W kwietniu na nocnym niebie będzie królował władca pierścieni – Saturn, nie oznacza to jednak, że nie zobaczymy też innych planet. W tym miesiącu ominie nas znowu zaćmienie Księżyca, widoczne dla obserwatorów na Ocenia Spokojnym.

1 kwietnia Słońce wzejdzie o godz. 6.17, a zajdzie o 19.12, natomiast w ostatnim dniu miesiąca, wschód Słońca nastąpi już o 5.19, a zachód dopiero o 19.57, zatem ostatniego kwietnia, dzień będzie już dłuższy od najkrótszego dnia roku o 6 godzin i 33 minuty, ale jeszcze krótszy o 105 minut od tego najdłuższego, czerwcowego dnia.

Księżyc będzie nam przeszkadzał w obserwacjach w drugiej dekadzie miesiąca, gdyż kolejność faz Księżyca w kwietniu jest następująca:
* pełnia 4 kwietnia o godz. 14.06 {będzie to pierwsza wiosenna pełnia Księżyca i dlatego w najbliższą niedzielę 5.IV. będą Święta Wielkanocne),
* ostatnia kwadra 12 kwietnia o godz. 05.44,
* nów 18 kwietnia o godz. 20.57
* pierwsza kwadra 26 kwietnia o godz. 01.55.

 

Najdalej od Ziemi (w apogeum) będzie Księżyc dwukrotnie: 1 kwietnia o godz. 15 i 29 kwietnia o godz. 06, a najbliżej od Ziemi (w perygeum) znajdzie się Księżyc 17 kwietnia o godz. 06.  

04 kwietnia 2015 - całkowite zaćmienie Księżyca. Zjawisko nie będzie widoczne w Polsce, więc nie wzbudzi tak ogromnych emocji jak ostatnie zaćmienie Słońca. Zobaczymy je na Pacyfiku, w zachodniej części Ameryki Północnej, Azji Wschodniej, Australii oraz Nowej Zelandii. Potrwa 4 minuty, 43 sekundy i należy do sarosu 132 (ostatnie zaćmienie z tego cyklu miało miejsce 24 marca 1997 roku).

04-05.04 - koniunkcja Księżyca ze Spiką - dystans dzielący oba obiekty wynosić będzie 5 stopni kątowych.

Merkury będzie widoczny około 20 kwietnia na południowo - zachodnim niebie. Obserwacje będą możliwe około godzinę po zachodzie Słońca. Maksymalna elongacja (oddalenie od Słońca) wschodnia Merkurego przypadnie na 7 maja – wtedy też będą najlepsze warunki do obserwacji tej planety.

Wenus przez cały kwiecień w dalszym ciągu będzie widoczna doskonale po zachodzie Słońca. Jasność planety w kwietniu rośnie z -4,0  do -4,1 mag. Wenus powoli zbliża się do Plejad. 12.04 będzie miała miejsce koniunkcja Wenus z obiektem M45, czyli najsłynniejszą chyba gromadą otwartą: Plejadami. Zjawisko to możemy swobodnie podziwiać nawet nieuzbrojonym okiem albo lornetką. Wenus i Plejady zbliżą się na odległość 2,5 stopnia.  Wenus nadal będzie ona pełnić rolę Gwiazdy Wieczornej, która ukazuje się naszym oczom jako pierwszy najjaśniejszy obiekt na zachodnim niebie.

Mars jest coraz słabiej widoczny i jego dostrzeżenie w kwietniu będzie dla obserwatorów nie lada wyzwaniem. Czerwoną Planetę ujrzymy przez pierwsze trzy tygodnie miesiąca około 5 stopni nad zachodnim horyzontem w około 45 minut po zachodzie Słońca. Odszukanie Marsa nie jest proste, zwłaszcza, że jego jasność obserwowana, to +1,4 mag a dodatkowo chowa się on pod widnokrąg niecałe 2 godziny po Słońcu i na polowanie na tę planetę jest mało czasu.

Jowisz świeci z jasnością -2,4 mag przez pierwszą połowę nocy w gwiazdozbiorze Raka. Jednak z każdym dniem będzie on świecił coraz niżej nad horyzontem.
26.04 - koniunkcja Księżyca z Jowiszem - widoczna od początku wieczoru wysoko na południowym i południowo-zachodnim niebie. Księżyc zbliży się wówczas do największej z planet na dystans przekraczający 6 stopni, który wraz z upływem kolejnych godzin będzie systematycznie się powiększać.

Saturn widoczny będzie przez większą część nocy w gwiazdozbiorze Skorpiona. Warunki widoczności w dalszym są już zbliżone do najlepszych w roku. Planeta z najokazalszymi pierścieniami w Układzie Słonecznym zbliża się do Ziemi i już od kilku tygodni porusza się ruchem wstecznym, co oznacza, że jest ona blisko opozycji. I faktycznie: opozycja Saturna przypada w tym roku 23 maja, czyli za niewiele ponad półtora miesiąca.

08-09.04 - koniunkcja Księżyca z Saturnem - zjawisko będzie najlepiej widoczne nad ranem 9 kwietnia na niebie południowo-zachodnim. Podczas największego zbliżenia widoczne właśnie przed wschodem Słońca Księżyc i Saturna będzie dzielić dystans 5 stopni.

Uran w kwietniu jest niewidoczny z uwagi na okres koniunkcji ze Słońcem.

Neptun podobnie jak Uran znajduje się zbyt blisko Słońca, aby móc go obserwować.


W kwietniu będziemy mieli też możliwość obserwacji przelotów Międzynarodowej Stacji Kosmicznej.

Widoczna od początku roku lornetkowa kometa C/2014 Q2 (Lovejoy) przez pierwszą połowę kwietnia przebywać będzie jeszcze w północnym obszarze Kasjopei, świecąc z jasnością około 7,5 mag., po czym kontynuując wędrówkę zbliżać się będzie do Gwiazdy Polarnej. W tym miesiącu kometa pokona niewiele ponad 11° i będzie przesuwała się prawie dokładnie na północ. Kometa nadal świeci nadspodziewanie jasno, jej blask jest oceniany na ok. +7 magnitudo. Zatem wciąż jest ona w zasięgu posiadaczy lornetek i małych teleskopów.

Od 16 do 25 kwietnia promieniują meteory z roju kwietniowych Lirydów. Radiant meteorów leży w pobliżu Wegi, najjaśniejszej gwiazdy w gwiazdozbiorze Lutni. Maksimum aktywności (do 30 przelotów na godzinę) przypada na 23 kwietnia. W tym roku warunki do ich obserwacji są dobre, gdyż w wieczornych obserwacjach nie będzie nam przeszkadzał Księżyc przed pierwszą kwadrą.

Odsłony: 2725