Niebo w styczniu 2012

Niebo w styczniu 2012Zimowe niebo to domena jasnych gwiazd i gwiazdozbiorów. Chyba nie ma bardziej sprzyjającej pory roku do podziwiania tak wielu gwiazd pierwszej wielkości. W styczniu noce jednak są coraz krótsze a Słońce na coraz dłużej pojawia się nad horyzontem.

W tym miesiącu szykuje nam kilka niespodzianek w postaci: maksimum aktywności Kwadrantydów, a także bardzo dobrej widoczności Wenus i Jowisza które również powinny być nie lada atrakcją dla fanów astronomii.

Słońce przebywa do 20. stycznia w gwiazdozbiorze Strzelca i w tym samym dniu przekracza administracyjną granicę z gwiazdozbiorem Koziorożca, wchodząc również w tym samym dniu, o 17:10, w zodiakalny znak Wodnika.
Ziemia znajdzie się najbliżej Słońca 5 stycznia o godz. 2:00, a zatem Słońce będzie wtedy w perygeum w odległości około 147 mln km.

Kolejność faz Księżyca w styczniu:

pierwsza kwadra (oświetlona prawa połowa tarczy Księżyca) - 1 stycznia o godz.07:15,
pełnia (tarcza całkowicie oświetlona) - 9 stycznia o godz. 08:30,
ostatnia kwadra (oświetlona lewa połowa tarczy Księżyca) - 16 stycznia o godz. 10:08,
nów (tarcza niewidoczna) - 23 stycznia o godz. 08:39,
ponownie pierwsza kwadra (oświetlona prawa połowa tarczy Księżyca) - 31 stycznia 05:10.


W apogeum (najdalej od Ziemi) Księżyc znajdzie się 2 stycznia o godz. 21:21, w perygeum (najbliżej Ziemi) 17 stycznia o godz.  22:29 i ponownie w apogeum 30 stycznia o godz. 18:43.

Planety

Merkury będzie widoczny na początku stycznia nad ranem nisko nad południowo-wschodnim horyzontem w gwiazdozbiorze Strzelca. Maksymalną wysokość, wynoszącą na początku świtu cywilnego nieco ponad 5°, planeta osiągnie w dniu 1 stycznia, świecąc wtedy z jasnością -0,4m. Przez teleskop można w tym okresie zobaczyć tarczę Merkurego o średnicy 6'' w fazie dążącej do pełni. Z upływem czasu wysokość planety nad horyzontem będzie się systematycznie zmniejszać.

Wenus z dnia na dzień wznosi się coraz wyżej świecąc z jasnością -4,0m nad południowo-zachodnim horyzontem w gwiazdozbiorze Wodnika. W ciągu miesiąca wysokość planety, mierzona pod koniec zmierzchu cywilnego, rośnie od 14° do 24°. Przez teleskop można zobaczyć tarczę Wenus o średnicy 13'', w fazie zmniejszającej się po pełni. 26 stycznia w pobliżu planety znajdzie się Księżyc tuz po nowiu.

Mars świeci w drugiej połowie nocy na granicy gwiazdozbiorów Lwa i Panny. W związku ze zbliżaniem się planety do marcowej opozycji jej jasność rośnie w ciągu miesiąca od 0,0m do -0,6m. 14 stycznia poniżej Marsa znajdzie się Księżyc przed ostatnią kwadrą.

Jowisz widoczny jest w styczniu prawie przez całą noc wysoko na niebie w gwiazdozbiorze Ryb. Największa planeta naszego Układu Słonecznego świeci z jasnością -2,5m. Wieczorem 30 stycznia ponad Jowiszem znajdzie się Księżyc w pierwszej kwadrze. W ciągu miesiąca warunki widzialności planety nie ulegają zmianie.

Saturn świeci z jasnością +0,5m w drugiej połowie nocy, w gwiazdozbiorze Panny. Jest najjaśniejszą „gwiazdą” tego gwiazdozbioru.

Uran widoczny jest w gwiazdozbiorze Ryb jako planeta o jasności 5,9m.

Neptun znajduje się na niebie w pobliżu Słońca i jego obserwacja jest niemożliwa.

Planeta karłowata (134340) Pluton wschodzi nad ranem niedługo przed wschodem Słońca i jest niewidoczna, ginąc w blasku zorzy porannej.

Komety

W pierwszej połowie nocy wysoko na niebie w gwiazdozbiorach kolejno Ryb, Wieloryba i Erydanu będzie można przy pomocy lornetek obserwować kometę P/2006 T1 (Levy).


Meteory

W dniach od 1 do 5 stycznia promieniują Kwadrantydy. Maksimum aktywności spodziewane jest 4 stycznia. Radiant meteorów leży w gwiazdozbiorze Smoka. Warunki obserwacji Kwadrantydów w tym roku są złe w związku z Księżycem zbliżającym się do pełni.

 

Odsłony: 4593