Największym księżycem w całym Układzie Słonecznym jest jowiszowy Ganimedes.
***
Jeden z księżyców Jowisza – Ganimedes jest większy od planet Merkury i Pluton. Z kolei inny księżyc Jowisza – Io jest jedynym w Układzie Słonecznym miejscem poza Ziemią, gdzie znajdują się czynne wulkany. Ma ich on około 300.
***
Tytan – księżyc Saturna to jedyny księżyc Układu Słonecznego posiadający gęstą atmosferę.
***
Cztery największe księżyce Jowisza, tzw. księżyce galileuszowe to Io, Europa, Ganimedes i Kalisto. Najbliżej Jowisza znajdują się Io i Europa i w nich przypadku najbardziej zaznacza się działanie sił pływowych Jowisza. Siły te zgniatają i rozciągają te księżyce. Wzrost temperatury ich wnętrza na Io objawia się intensywną działalnością wulkaniczną, a na Europie, pod skorupą lodu, przypuszczalnie znajduje się woda.
***
Na Księżycu znajduje się największy krater uderzeniowy w Układzie Słonecznym. Jest to krater Aitkena i ma on średnicę ponad 2200 kilometrów.
***
Odległość między Ziemią a Księżycem wynosi 384 000 km. Czyli światło pokonuje ją w nieco ponad sekundę.
***
Nocą temperatura na Księżycu spada do –162 stopni Celcjusza.
***
Księżyc obiega Ziemię w 27,3 dnia.
***
Księżyc ma zaledwie ¼ średnicę Ziemi.
***
Księżyc świeci tak jasno dlatego, że jego pył zawiera okruchy szkliwa odbijające światło.
***
Wiele wskazuje na to, że Księżyc był kiedyś w stanie płynnym. Badania skał księżycowych pozwalają szacować, że skalna skorupa wykształciła się 4,48 miliarda lat temu. Przez następne 500 milionów lat meteoryty rozbijały i nadtapiały tę skorupę. W wyniku dwóch ostatnich potężnych zderzeń, które miały miejsce około 4 miliardów lat temu, powstały baseny uderzeniowe, znane jako Morze Deszczów (Mare Imbrium) i Morze Wschodnie (Mare Orientale).
***
Twórca nowoczesnej nauki o Księżycu, gdański astronom Jan Heweliusz (1611-1687), obszernym dziele zatytułowanym Selenografia wylicza nie 8, ale 40 faz Księżyca. Oddzielnie traktuje fazy Księżyca rosnącego i malejącego. Jednak ani podział, ani zastosowane przez Heweliusza nazewnictwo nie przyjęły się w astronomii.
***
Grawitacja na naszym Księzycu jest 6 razy mniejsza od ziemskiej.
***
Rzut oszczepem na Księżycu miałby długość ok. 500m.